«Гендер» термині әйелдер мен ерлердің рөлдерін бөлу ретінде қолданылады. Сыбайлас жемқорлықтың гендерлік өлшемін, оның ішінде, оның ерлер мен әйелдерге әсер етуіндегі айырмашылықты алғаш рет 2012 жылы Еуропа Кеңесінің сыбайлас жемқорлыққа қарсы күрес жөніндегі мемлекеттер тобы қарастырды.

«Transparency International» сауалнамаларына сәйкес, гендер мен сыбайлас жемқорлықты қабылдау арасындағы байланыс анық. Әйелдерге үлкен құқықтар беру және қоғам өмірінің өкілдерінің жыныстары арасында неғұрлым әділ бөлу бизнес пен мемлекеттік құрылымдарға адалдық пен ашықтық береді және елді басқаруды жақсартады. Әйелдердің қоғамдық өмірдегі ықпалы неғұрлым жоғары болса, жемқорлық деңгейі де соғұрлым төмен болады. Бұл жағдай табыстары, азаматтық бостандықтары, білімі және ресми мекемелері ұқсас елдерді салыстырған кезде де орынды.

Бірақ сыбайлас жемқорлықты гендерлік айырмашылықтарға бөлу туралы пікірлер біркелкі емес. Сыбайлас жемқорлықты жыныс бойынша қабылдаудағы айырмашылықтар, ең алдымен, қызмет көрсету саласына (білім беру, медицина, коммуналдық қызметтер) қатысты. Нәтижелердің бірі – дамыған елдердегі әйелдер мен ерлердің арақатынасы білім саласындағы жемқорлықтың жоғары деңгейін атап өтті. Саяси, сот және құқық қорғау институттарына қатысты ерлер мен әйелдердің сыбайлас жемқорлықты қабылдауындағы айырмашылықтар шамалы.

Жүргізілген зерттеулер мемлекеттік және либералдық демократиядағы әйелдердің бір-бірінен оқшаулануының сыбайлас жемқорлықпен кері байланыста екенін көрсетті. Бірақ, егер оларды бір үлгіде орналастырса, әйелдердің сыбайлас жемқорлыққа саяси ықпалының әсері шамалы болады, ал либералдық институттар сыбайлас жемқорлық деңгейінің төмендеуіне әсер етеді. Бұл жағдайда гендер мен сыбайлас жемқорлық арасындағы байланыс жоққа шығарылды.

Бүгінгі таңда Қазақстанда сыбайлас жемқорлық проблемасы ең маңызды мәселелердің бірі болып табылады және бұқаралық ақпарат құралдары мен әлеуметтік желілерде күн сайын жазылуда. Мемлекет сыбайлас жемқорлықпен тиімді күресудің түрлі әдістерін енгізеді. Сондықтан ашылған сыбайлас жемқорлыққа қарсы күш ретінде гендерлік теңдік пәнін зерттеу жүзеге асырылып жатқан саясатты мүлде басқа қырынан талдауға мүмкіндік береді.